- truizm
- ♂, Р. \truizmu трюизм, избитая истина* * *м, Р truizmuтрюи́зм, изби́тая и́стина
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
truizm — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. truizmzmie {{/stl 8}}{{stl 7}} stwierdzenie prawdziwe, ale o banalnej, oczywistej treści, niewarte wypowiedzenia; banał, komunał, oczywistość, frazes : {{/stl 7}}{{stl 10}}Oklepane truizmy. Wygłaszać,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
truizm — m IV, D. u, Ms. truizmzmie; lm M. y «wypowiedź zawierająca treść prawdziwą, ale wszystkim znaną, banalną; banał, komunał» Mówić, wygłaszać truizmy. ‹ang.› … Słownik języka polskiego
komunał — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. komunałale {{/stl 8}}{{stl 7}} wyrażenie, zdanie, powiedzenie zawierające stwierdzenie powszechnie znane, banalne, oklepane; banał, frazes, truizm : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wyświechtany komunał. <łac.>… … Langenscheidt Polski wyjaśnień